Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2015

Για κάποιον εντελώς αόριστο λόγο σήμερα ξύπνησα απο το κώμα του χρονικού διαστήματος  των 1.078 ημερών. Τόσες μέρες έχω να σε δώ. Τόσες μας χωρίζουν απο την τελευταία μας συνάντηση, του αποχαιρετισμού στο απρόσωπο αεροδρόμιο του Γιοχάνεσμπουργ. Τόσες είναι οι μέρες μου και οι νύχτες μου μακρυά σου. Πρέπει όμως να ζήσω. Πέρασαν τρία χρόνια! Αυτά τα χρόνια θα μεγάλωνα ένα παιδί αν έμενα κοντά σου, αν όλα είχαν πάει καλά. Δεν πήγαν όμως!




Σε αυτές τις 1.078 μέρες κατάφερα να κάνω μια έκτρωση, να βρώ μια δουλειά και να μετακομίσω σε ένα άλλο σπίτι, δεν κατάφερα όμως να αγαπήσω κανέναν άλλο εκτός απο εσένα και δεν ένιωσα καν την ανάγκη να προσπαθήσω για να είμαι ειλικρινής. Με πλημμυρίζεις κάθε φορά που σε σκέφτομαι και κάθε φορά που δεν σε σκέφτομαι, εκεί είσαι και πάλι. Κάνεις το σώμα μου να ξεχειλίζει απο κοντά και απο μακρυά. ΤΟ έκανες να καρπίσει μια φορά, και τώρα δεν γίνεται να υπάρξει άλλος. Ούτε στο σώμα μου ούτε στο μυαλό μου! Συνήθισα. Έτσι θα περνάνε τα χρόνια απο 'δω και πέρα, με την ελπίδα..

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014


12.11.2014 
οδός Καποδιστρίου, Λαμία



Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

Τρίτη 8 Απριλίου 2014

Κυριακή 6 Απριλίου 2014